- wycierać sobie gębę kimś
- разг. проха́живаться на че́й-л. счёт, огова́ривать кого́-л.
Słownik polsko-rosyjski. 2013.
wycierać sobie gębę kimś
Смотреть что такое "wycierać sobie gębę kimś" в других словарях:
wycierać sobie — {{/stl 13}}{{stl 8}}{kimś, czymś} {{/stl 8}}gębę [buzię, mordę] {{/stl 13}}{{stl 7}} mówić o kimś, o czymś w sposób zbyt poufały, lekceważący; też: obmawiać, oczerniać kogoś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Nie wycieraj sobie nim gęby, bo mógłby być twoim… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wycierać — 1. Wycierać cudze, obce kąty «korzystać z cudzej gościny, tułać się po cudzych domach»: – Nie ma sensu dłużej wycierać cudzych kątów, siedzieć po dziurach – uzasadniał. – Nadchodzi zima, ukrywanie się nie będzie takie proste. A. Filar, Kurierzy.… … Słownik frazeologiczny
gęba — 1. pot. (Biec, iść, pójść, lecieć, polecieć itp.) z gębą, z jęzorem, z pyskiem a) «natychmiast powiadomić kogoś o czymś; donieść, naplotkować» b) «iść do kogoś z wymówkami, z awanturą, z krzykiem»: Na drugi dzień Kisiel złapał mnie na ulicy i z… … Słownik frazeologiczny
wytrzeć — 1. Wycierać cudze, obce kąty «korzystać z cudzej gościny, tułać się po cudzych domach»: – Nie ma sensu dłużej wycierać cudzych kątów, siedzieć po dziurach – uzasadniał. – Nadchodzi zima, ukrywanie się nie będzie takie proste. A. Filar, Kurierzy.… … Słownik frazeologiczny
wytrzeć — dk XI, wytrzećtrę, wytrzećtrzesz, wytrzećtrzyj, wytrzećtarł, wytrzećtarty, wytrzećtarłszy wycierać ndk I, wytrzećam, wytrzećasz, wytrzećają, wytrzećaj, wytrzećał, wytrzećany 1. «trąc po powierzchni czegoś osuszyć coś, oczyścić coś z czegoś;… … Słownik języka polskiego
gęba — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ia, CMc. gębabie; lm D. gąb || rzad. gęb {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 8}}pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} jama ustna, wargi, miejsce narządów mowy : {{/stl 7}}{{stl 10}}Gęba od ucha do ucha. Nie… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
morda — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ia, CMc. mordardzie {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} przednia część głowy zwierzęcia z oczami, nosem i otworem gębowym; pysk, paszcza : {{/stl 7}}{{stl 10}}Psia, lisia morda. Morda krowy … Langenscheidt Polski wyjaśnień
buzia — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IIa, lm D. buziai || buź {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} zwykle pieszczotliwie lub żartobliwie o ustach (głównie dziecka lub dziewczyny); usteczka : {{/stl 7}}{{stl 10}}Otwórz buzię!… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
gęba — ż IV, CMs. gębabie; lm D. gąb (gęb) 1. rub. «usta, wargi, jama ustna; także jako miejsce, gdzie się znajdują narządy mowy; mowa» Chodził z otwartą gębą. Nie wypuszczał fajki z gęby. ◊ Gęba (gębę) na kłódkę! «milcz, nie mów ani słowa; dochowaj… … Słownik języka polskiego
